Het schildklieronweer, dat ook als thyrotoxic crisis wordt bekend, is een levensgevaarlijke voorwaarde die voorkomt wanneer de schildklier een bovenmatige hoeveelheid hormonen van de bloedsomloop vrijgeeft. Deze voorwaarde is algemeen - gezien in individuen met schildklierwanorde, zoals de ziekte van Graven, die een auto-immune wanorde die een overactive schildklier veroorzaakt is en meer overwegend is in vrouwen.
De symptomen van schildklieronweer omvatten snelle en onregelmatige hartslag, hoge koorts, het kwistige zweten, extreme moeheid, slapeloosheid, strenge bezorgdheid, zwakheid, handtrillingen, en spierzwakheid, die tot algemeen onbehagen kunnen leiden. Ondanks het hebben van een goede eetlust, kunnen het onverklaarde gewicht verlies, de diarree, of het braken voorkomen, verder verergerend zijn gezondheid. Indien verlaten onbehandeld, kunnen de schildklieronweren ook tot veranderingen in geestelijke status, ademhalingsmoeilijkheden, of dyspnoe leiden, die directe medische aandacht vereisen.
Het schildklieronweer vereist directe medische aandacht toe te schrijven aan zijn potentiële complicaties, zoals orgaanmislukking en hoge mortaliteit. De trekkers van schildklieronweer omvatten besmetting, chirurgie, niet-aanhankelijkheid aan anti-thyroid medicijnen, strenge emotionele of fysieke spanning, en onbehandelde of slecht gecontroleerde hyperthyroidism. De vrouwen zijn ook op groter risico toe te schrijven aan de hogere weerslag van auto-immune ziekte in vrouwen en hormonale schommelingen die tijdens de menstruele cyclus voorkomen.
Het beheer van schildklieronweren vereist directe medische aandacht en ziekenhuisopname. Het belangrijkste doel van behandeling is de patiënt te stabiliseren, verdere hormoonversie, en effectief controlesymptomen verminderen. De behandelingsopties voor schildklieronweer omvatten receptorblockers, antithyroid drugs, jodiumtherapie, en steroïden. Receptorblockers, zoals tretinoin, regelen het harttarief en verminderen hartkloppingen en trillingen. Antithyroid de drugs, zoals propylthiouracil (PTU) worden en methimazole, gebruikt om de productie van schildklierhormonen te blokkeren. De hulp van de jodiumtherapie vermindert de versie van schildklierhormonen in de bloedsomloop, terwijl de steroïden worden gebruikt om immune reacties te onderdrukken en ontsteking te verminderen verbonden aan schildklieronweren.
Naast medicijn, de steunende zorg kritieke, en intraveneuze vloeistoffen, maatregelen is om hoge koorts te verminderen, en andere acties kunnen noodzakelijk zijn om deze voorwaarde te beheren. Hoewel het schildklieronweer zeldzaam is, kan het tot levensgevaarlijke noodsituaties leiden die directe medische aandacht vereisen. Daarom is het essentieel om de tekens en de symptomen van schildklieronweer te begrijpen om geschikte diagnose en vroege behandeling te vergemakkelijken.